Het is een dossier dat al langer speelde. In het college-uitvoeringsprogramma 2023–2026 stond dat het evenementenbeleid uit 2019 geëvalueerd zou worden. Die evaluatie begon in augustus 2024, met enquêtes, bijeenkomsten en vergelijkingen met andere gemeenten. De conclusie was helder: er zijn verbeteringen nodig — op het gebied van sluitingstijden én de organisatie.
In januari 2025 lag de evaluatie op tafel in de gemeenteraad. De standpunten werden gedeeld, ook die van de SGP: evalueren prima, maar aanpassen? Dat stond nergens zwart op wit. Toch is een herziening vaak een logisch gevolg van een goede evaluatie. En het standpunt van de SGP was helder, ook toen al.
Was de stap van dinsdag dan echt zo’n verrassing voor coalitiegenoten CDA en ChristenUnie? Volgens de SGP niet: zij zeggen alternatieven te hebben voorgesteld, waaronder het uitstellen van het besluit tot na de verkiezingen van 2026. Maar ook dat roept vragen op. Wat zeg je dan tegen de verenigingen en organisaties die brandbrieven hebben gestuurd en smeken om duidelijkheid?
Er is achter de schermen veel gesproken. Vanavond volgt een spoeddebat, aangevraagd door CU en CDA. Zij willen opheldering van de SGP. En terecht. Maar laten we ook even stilstaan bij het grotere plaatje.
De val van het kabinet én de crisis in Oldebroek op één dag. Dat doet iets met mensen. Het vertrouwen in de politiek — landelijk én lokaal — stond al wankel, maar krijgt nu weer een dreun. En dat blijft niet beperkt tot raadszalen of Haagse gangen. Het sijpelt door naar de huiskamers, de kantines, de voetbalvelden. Het verdeelt, vervreemdt en verhardt.
Die verharding zien we steeds vaker. In het taalgebruik, in de houding, in de omgang. En ja, ook in Oldebroek. Volksvertegenwoordigers dragen daarin een grote verantwoordelijkheid. Hoe ze met elkaar omgaan, hoe ze spreken — het zet de toon. Voor het debat van vanavond hoop ik op bezinning, niet op verwijten. Geen theater, maar samenwerking. Geen ‘wij-zij’, maar een gezamenlijk ‘wij’.
Want er liggen dossiers te wachten. Grote, urgente vraagstukken. Die smeken om oplossingen, niet om politieke spelletjes. Onderzoeken, commissies, plannen — het is mooi, maar het moet ergens toe leiden. Tot beleid. Tot besluitvorming. Tot échte vooruitgang.
We hoeven het niet altijd eens te zijn — dat is precies de kracht van democratie. Maar het is wel zaak dat er bestuurd wordt. En dat gebeurt niet met ruggen naar elkaar toe, maar met gezichten in dezelfde richting.
💬 Mail ons!
Heb jij een tip of opmerking? Mail naar de redactie: [email protected] of bel 0341-798 298
